|
||||||||
“ 22 powerful, ex(c)iting stories in 2 acts… “ In 2017 tourde Bad Temper Joe (BTJ) solo in België. Hij was toen in Café de Loge in Gent, waar zijn show voor een beperkt aantal mensen opgenomen en als ‘Ain’t Worth a Damn’ ingeblikt werd. Joe nam je die avond mee op een reis naar de moerassen en bedauwde weilanden in het Zuiden van de States. Bad Temper Joe is een Duitse “old school” roots artiest, singer-songwriter. Hij speelt al gitaar vanaf zijn vijftiende en is qua speelwijze beïnvloed door Bob Dylan, maar ook door B.B. King, Buddy Guy, Muddy en de andere blues “groten”. Zijn artiestennaam moet je niet letterlijk nemen en heeft niets met zijn humeur te maken, maar meer met het feit dat hij tijdens zijn optredens niet veel zegt en meestal ernstig kijkt. In 2014 debuteert BTJ met ‘Sometimes A Sinner’, die ons Joe leert kennen en zijn liefde voor de slidegitaar. Na het testen van een dobro komt hij bij de Weissenborn gitaar terecht. Het is een gitaar die rond 1920 door Hermann C. Weissenborn werd ontworpen voor het gebruik in hawaïmuziek. De gitaar onderscheidt zich door een zeer eigen geluid dat ontstaat doordat de hals van de gitaar helemaal hol is en geen fretten bevat. De kam is extreem hoog, zodat de snaren ver boven de hals liggen en met een slide bespeeld dienen te worden. Zijn tweede album ‘Man for the Road’ [2014] is volledig live opgenomen met de Weissenborn. Opmerkelijk is het dat op Joe’s volgende album ‘Tough Ain’t Easy’ [2015] totaal géén slidegitaar te horen is. In 2016 volgt ‘Double Trouble’ én de EP ‘Double Trouble’, wat een tweeluik lijkt te zijn. Een jaar later brengt hij ‘Solitary Mind’ [2017] én zijn eerste album met band uit ‘Bad Temper Joe and His Band’ uit. We zijn meer dan blij en benieuwd na het verschijnen van zijn nieuwe/zesde (dubbele) studio album ‘The Maddest of Them All’, waarop Joe het deze keer op de tweeëntwintig tracks die hij opnam, niet alleen doet. BTJ zat in Bielefeld in de Watt Matters Studio in het gezelschap van zijn band: Max Dettling (bas), Paul Moser (drums) en, twee gasten: David Lübke (banjo, gitaar, zang) & Marcel Rahe (harmonica). De nummers, met stevige roots in de blues, folk en country, schreef BTJ opnieuw zelf, enkel op “Act I” voor “A Smoke, Burgers & Beer” kreeg hij de hulp van Ian Andrews. De opnames duurden vijf dagen, gebeurden “live” en zonder overdubs. Dat BTJ een “meester” verteller is, wisten we al en ook nu bevestigt hij dat met nog sterkere verhalen, die een andere kant van hem onthullen. Zo kruipt hij in “Bury Me Anyplace But Mississippi” even in de huid van een Yankee soldaat die vecht in de Amerikaanse Civil War en portretteert hij in “Supper in Mexico” een outlaw die op de vlucht is. In “Talkin’ 21st Century Schizoid Blues” vertelt hij verslaaft te zijn aan zijn mobiel, in “Life is a Gamble” hoe gevaarlijk het leven is en in “Races to Run” over het leven van een rondtrekkende muzikant. David Lübke schittert op banjo in de folky opener “Hell’s Gonna Fly” en “Postcards Ain’t Enough” en, Marcel Rahe op harmonica in de warme country song “Highway Takes the Lonely”. Bad Temper Joe vertelt op ‘The Maddest of Them All’ tweeëntwintig sterke verschillende, soms opwindende verhalen over dingen die hem bezig houden en ons ook raken. Dat zelf beleven en ondervinden kan! “ On 'The Maddest of Them All' Bad Temper Joe tells in twenty-two strong, sometimes exciting stories about things that concern him and also affects and even touch us too. Experience that yourself!... “ - esc for www.rootstime.be Eric Schuurmans
Album track list ACT I: Album line-up: Discography BAD TEMPER JOE:
|
||||||||
|
||||||||
